ความแค้นที่สั่งสมถึงเวลาเอาคืน แต่ทำไมหัวใจเย็นชา กลับรู้สึกรวดร้าวเมื่อเห็นเธอตรงหน้าเจ็บปวด เขาควรสะใจที่แก้แค้นสำเร็จ ไม่ใช่หรือไง...
"ช่วยไม่ได้ก็เธอดันซวยเป็นผู้หญิงที่มันรัก ถ้าจะโทษใครสักคนก็โทษมันแล้วกัน อย่าคิดหนี! อย่าหวังว่าจะไปจากฉันพ้น!"
เพลิง พชรดนัย เตชะวงศ์โกศล
"ให้ตาย ฉันก็ไม่ยอมเป็นของคุณ!"
เฌอ เฌอริตา ธาดาวงศ์
"ที่เฌอต้องเจอเรื่องแบบนี้ก็เพราะฉัน..."
ภาม ภาคิน เลิศภัทรสกุล
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน มิได้มีเจตตนาพาดพิงหรือกล่าวถึงสถานที่
บุคคล อาชีพใดอาชีพหนึ่งแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ขอความกรุณาคอมเม้นอย่างสุภาพรักษาน้ำใจนักเขียนค่ะ
สงวนสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558
ไม่อนุญาตให้คัดลอก ดัดแปลง แก้ไขส่วนใดส่วนหนึ่งเพื่อเผยแพร่ โดยไม่ได้รับการยินยอมจากนักเขียน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น